از تهِ دل ميگم برات شعر قشنگ عاشقي
تا بدوني  دوسِت دارم  قد  گلاي رازقي  
 
از تو ميگم براي تو از تو که تارو پودمي
از تويي که دغدغه ي دم به دمِ وجودمي
 
ميخوام بگم  براي تو ميزنه  نبض  بودنم
تويي تويي دليل هر شعر و غزل سرودنم
 
ميخوام بگم شقايقي خوب ميدونم که صادقي
براي قلب عاشقم  بدون شک تو لايقي  
 
با اون نگاه روشنت خوب دلمو بردي گلم
با بردن دلم برام دنيا رو آوردي گلم  

هم  نفسِ شکفتنم ، دليل زنده  بودنم،
بيا  بيا که با تو من قفل سکوتو  بشکنم

لبهاي سرد و خشک من اسم تورو داد ميزنه
خونه ي تاريک غمم صداي پاتو کم داره‎ 
 
تنگه دلم، تنگه دلم، فاصله مي کشه  منو
بيا  بمون  کنار من ديگه  منو نذار برو  

آخ چه قشنگه روزي که فاصله ها تموم ميشه
فصل  جدايي  ميگذره، شاديا بادَووم  ميشه 
 
دست ميذاريم تودست هم، ميريم به باغ آرزو
کنار هم جا ميگيريم،چِشم تو چِشم هم، رو به رو 
 
مثل دو تا کبوتر از لونه ي غم پر ميکشيم
ميريم تا خونه ي خدا، به هر کجا سر ميکشيم  
 
بهم  ميگي  دوسَم داري، بهت ميگم  دوست دارم
دوسِت دارم، دوست دارم، دوست دارم، دوست دارم  

وقتي  نگاهم  ميکني با اون  چِشاي  مخملي،
زنده و فرخنده ميشم، ميميرم از خوشي ولي 

با گرميِ  آغوش تو خورشيد و از ياد ميبرم
دستاي داغ و آتيش تنت رو با جون مي خرم
 
چشم ميدوزم به اون چِشات،جون ميگيرم ازاون نگات
سر ميذارم رو شونه هات،تازه ميشم با خنده هات  

خلاصه مي خونم برات شعر قشنگ  عاشقي
تا بدوني  دوسِت دارم  قد  گلاي  رازقي…